[Tijdens de overhandiging van de open brief aan onze Politici, werd deze toespraak gegeven door rebel Ties.]

Bedankt voor jullie komst. Wij van Extinction Rebellion Nederland, zijn blij dat we een verhaal kunnen vertellen over wie wij zijn, waar wij voor staan, waar wij in geloven en naar zullen blijven streven.Vandaag zullen wij een open brief overhandigen aan politiek Den Haag met een schets van de crisis waar wij ons in bevinden en de maatregelen die wij eisen van onze overheid.  

Wij staan hier als geïnspireerde en trotse rebellen van Extinction Rebellion Nederland, terugkijkend op maanden van samenwerking en twee recente weken van geweldloze acties door heel Nederland, met een duidelijke boodschap. Geïnspireerd door de successen in het Verenigd Koninkrijk en toegewijd om dit ook in Nederland te bereiken. Het ledenaantal van Extinction Rebellion neemt dan ook flink toe met de dag, wereldwijd. Mensen zijn bereid zich te laten arresteren omdat ze hun persoonlijke vrijheid ondergeschikt stellen aan het vestigen van de aandacht op de crisis waarin wij ons  bevinden. We voelen ons verbonden door een gedeelde overtuiging, inspiratie en vastberadenheid. Wij ondervinden een maatschappij die pervers gedrag beloont, maar geloven in een mooiere. Wij zijn net als jij of u, een bewoner van deze prachtige planeet die we al veel te lang kapot maken voor ons eigen gewin.

Twee weken hebben wij, Extinction Rebellion,  ons laten zien op verschillende plekken in Nederland. Er werd veel begrip en instemming getoond door burgers voor onze doelen en acties. Dit zorgde ook voor vragen binnen de politiek. Waarom hielden we een declaratiedag op het Haagse Plein waar we de rebellie verkondigden, blokkeerden we het verkeer van Amsterdam op een vroege vrijdagmorgen, lijmden we ons vast aan het Shell hoofdkantoor en vroegen we om het alsnog opnemen van Ecocide als vervolgbaar feit bij het International Criminal Court hier in Den Haag? Waarom sprongen we in de Eems tijdens koningsdag en voorspelden een Amersfoort aan zee bij blijvende politieke passiviteit? Wie is Extinction Rebellion? Waarom staan wij hier?!

 

Wellicht is het goed om de vragen om te draaien…

Wat zou jij doen als je ervan overtuigd bent dat we ons in een zeer penibele situatie bevinden en dat we een absurd korte tijd hebben om radicaal het roer om te gooien? Op het moment dat het je begint te dagen dat de IPCC rapporten te conservatief zijn en afwijken van recenter, objectiever en alarmerender onderzoek? Wanneer je ziet dat de wetenschappelijke consensus duidelijk is, het ernaar uitziet dat dit de allergrootste uitdaging voor de mensheid zal zijn en we gisteren al hadden moeten beginnen met dit aan te pakken? Wanneer je al lange tijd begrijpt dat we ons midden in een crisis bevinden die op een catastrofe zal uitlopen wanneer deze niet zo snel mogelijk wordt aangepakt en we kantelpunten zullen passeren waarna de ontwikkelingen onomkeerbaar zijn? Als je ervaart dat jouw persoonlijke keuzes niet genoeg zijn om dit structurele probleem op te lossen? Als je met een schok weet dat we veel te lang tegen elkaar en onszelf gelogen hebben? Wanneer je je de omvang van deze leugen, dit luchtkasteel dat we samen gebouwd hebben, begint te realiseren?

Als je bang bent dat jouw kinderen als het zo doorgaat geen stabiele leefomgeving meer zullen hebben? Dat je je realiseert dat een gezin beginnen wellicht niet zo vanzelfsprekend meer is als voor eerdere generaties? Dat je ook andere dromen moet uitstellen, of wellicht wel uit je hoofd kan zetten? Wat zou jij doen?
–

Als je keer op keer ondervindt, leest of hoort hoe er voor ‘ontwikkeling’, ‘De Nederlandse Economie’ of ‘vooruitgang’ gekozen wordt, terwijl dit ten koste gaat van veel menselijk en dierlijk leed en afbraak doet aan de basis van elk leven op deze planeet, de enige die we hebben. Wanneer je ziet dat het verhaal, dat ons lang voorgehouden is, over een gecontroleerde en rooskleurige toekomst van vooruitgang en verbetering nauwelijks meer op te houden is te midden van een tijd, waarin de beschreven urgentie onder wanhopige wetenschappers steeds groter wordt?  Wanneer er door politici gesproken wordt over ‘het aanpakken van het klimaatprobleem’, maar dat een heel gevaarlijk eufemisme blijkt, en enkele decennia van bizarre concessies, passiviteit en uitstel tot gevolg heeft? Wanneer de grootste veroorzakers van deze crisis subsidies blijven ontvangen voor ‘duurzame ontwikkeling?
Wat zou jij doen?
–

Als de statistiek je bekend wordt dat de rijkste 10% op deze planeet meer dan de helft van de totale impact veroorzaakt? En deze onrechtvaardigheid niet wordt erkend? Wanneer je ziet dat deze crisis zijn oorsprong heeft in een lange, structurele uitbuiting van veel mensen buiten Nederland die als eerste de gevolgen ondervinden van deze crisis om vervolgens simpelweg te worden weggezet onder de noemer ‘migratieproblematiek’?
Wat zou jij doen?
–

Wanneer het je duidelijk wordt dat er miljoenen jaren van evolutie vernietigd wordt in niet veel meer dan 40 jaar ten behoeve van economische groei? Dat we met onze reductionistische kijk, het web van leven, inwisselen voor monoculturen. Dat het fundament van leven op aarde door onze vingers glipt en de wetenschap stelt dat menselijk uitsterven met dit vooruitzicht zeer goed mogelijk is? Wanneer je ziet hoe moeilijk het eigenlijk te bevatten is dat de mens als soort, die de capaciteiten heeft om ecosystemen te herstellen en vruchtbaarheid naar de woestijn kan brengen, nu zijn eigen ondergang voorspelt, waarneemt en beschrijft in rapporten van duizenden pagina’s.

Of de momenten wanneer je ‘s nachts slecht slaapt omdat je de absurditeit van dit alles niet kunt bevatten, droomt over een mooiere wereld, of omdat je verdriet, onbegrip, hopeloosheid en angst voelt. Als je inziet dat veel dagelijkse dingen in het niet vallen bij hetgeen dat ons te wachten staat als er nu niet iets revolutionairs gebeurd?
Wat zou jij doen?
–

Zou je trouw op de partij blijven stemmen die al lang verbetering belooft? Geld blijven doneren aan een maatschappelijk betrokken NGO? Meelopen in een klimaatdemonstratie of een petitie tekenen?

Maar wat doe je als dit alles geen enkel effect lijkt te hebben en de situatie jaar op jaar sneller verslechterd? We sinds 1990 60% meer CO2 uitstoten terwijl er een oplossing belooft wordt en rapporten elkaar opvolgen met een duidelijke urgentie? Als de enige conclusie kan zijn dat we op deze manier afstevenen op een wereld van 2 tot bijna 5 graden warmer, waarin een instorting van onze beschaving en mogelijk zelfs uitsterving onontkoombaar lijkt.
Wat zou jij doen?
–

Er zijn tal van voorbeelden die laten zien dat de Nederlandse overheid de urgentie van deze crisis niet erkent. De schizofrenie van aan de ene kant Nederland ‘Een voorloper in klimaatbeleid ‘noemen en het handelen aan de andere kant.

Denk bijvoorbeeld aan: Het oppompen van meer Gronings gas en de bewoners aan hun lot overlaten, het niet willen tornen aan een veestapel van bizarre omvang en de gevolgen daarvan, het in hoger beroep gaan tegen de duidelijke rechterlijke uitspraak in de verloren Urgenda zaak, het aanleggen van meer snelwegen ten koste van natuurwaarden in een tijd waarin we minder asfalt en auto’s nodig hebben, de intentie van verdere uitbreiding van Schiphol, het aansturen op een onbewezen oplossing van afvang en opslag van CO2 als onderdeel van ‘daadkrachtig klimaatbeleid’, maar ook het laten afweten van het in de kiem smoren van ongegronde en gevaarlijke klimaatscepsis. Zo zijn er nog veel meer voorbeelden.

Ik ben verbijsterd door de redeneringen die daadkrachtig klimaatbeleid afzwakken en in een perspectief plaatsen van ‘werkgelegenheid’, ‘vestigingsklimaat’, ‘concurrentiepositie’, ‘kiezersdraagvlak’ of ‘economische groei’. En zoals het recent uitgegeven VN rapport over biodiversiteitsverlies stelt, ben ook ik er al langer van overtuigd dat dit economisch systeem onverenigbaar is met het oplossen van deze klimaatcrisis. In plaats van de realiteit onder ogen te zien dat alleen krimp ons kan redden, worden er illusies als ontkoppeling van economische groei en haar impact voorgesteld. Deze klimaatcrisis is geen uitdagende business case. Iets als ‘werkgelegenheid’ mag geen limiterende factor zijn als het gaat om ons voortbestaan.

Natuurlijk moet er draagvlak zijn onder de kiezers, maar wat nu als je als overheid, burgers nooit een ander verhaal verteld hebt dan deze eendimensionale en incomplete visie met geen perspectief dan alleen de korte termijn?

Binnen de klimaatbeweging wordt er vaak gesteld dat er geen banen meer zijn op een dode planeet, een cliché, maar oh zo waar! Met vertrouwen durf ik te stellen dat de meerderheid van de dingen waar hier, nu in Den Haag over gedebatteerd, gesteggeld en overlegd wordt, geen enkele relevantie meer zal hebben binnen afzienbare tijd als we nu niet ingrijpen en het oplossen van deze crisis tot de allergrootste prioriteit maken. De ecologische realiteit zal ons inhalen.

Ik hoop dat dit alles onwetendheid is en dat ook onder politici snel een moment van helderheid komt over deze duidelijk wetenschappelijke consensus. Wanneer dit niet zo is, dan is de omvang van dit verraad van burgers onnavolgbaar.
–

De conclusie van Extinction Rebellion is dat de democratie kapot is en het sociaal contract tussen overheid en haar burger is gebroken.

Dus nogmaals, wat zou je doen als dit jouw blik op de werkelijkheid is, een blik onderbouwd door onweerlegbare wetenschappelijke bevindingen? Zou je misschien opgeven? Zou je vervallen in cynisme, nihilisme of passiviteit? Wellicht jezelf verliezen in hedonisme om dat het allemaal toch niets meer uitmaakt?

Wij, van Extinction Rebellion staan op voor het leven en eisen een ander verhaal en een directe omslag. Een verhaal van afhankelijkheid van de natuur en van elkaar, van rechtvaardigheid en herstel van wat al zolang beschadigd wordt. Wij geven gehoor aan een morele plicht en bouwen voort op een geschiedenis van succesvol burgerlijk ongehoorzaam verzet. Wij willen dit niet doen, maar zien dit als een laatste middel omdat al het voorgaande niet geholpen heeft.

Onze eisen staan duidelijk en uitgebreid beschreven in de open brief die we vandaag presenteren en zijn een logisch gevolg van de conclusies die wij trekken als we naar de huidige situatie kijken.
–

Wij van Extinction Rebellion eisen:

1. Dat de Nederlandse overheid de waarheid vertelt aan haar burgers, bedrijven en andere betrokken over hoe levensbedreigend de huidige situatie is. Dit verhaal moet weerklank vinden binnen het onderwijs.
2. Wij eisen dat de CO2 uitstoot naar netto nihil gaat in 2025 en ecosystemen moeten worden hersteld om broeikasgassen weg te nemen uit de atmosfeer. Regelgeving en internationale afspraken die dit doel in de weg staan moeten worden teruggedraaid en er moet internationaal gestreefd worden naar een economie die de planetaire grenzen respecteert.
3. Er moet een Deltaplan Klimaat ontwikkeld en uitgevoerd worden dat recht doet aan de omvang van deze crisis. Deze transitie kan het best worden gecontroleerd door een burgerkamer, een nieuw bestuursorgaan die de diversiteit aan inwoners van dit land weerspiegeld.
4. Wij willen dat de vervuiler betaalt en dat de lasten en kosten van de vereiste transitie op een rechtvaardige manier verdeeld worden.

Gezien de urgentie van het onderwerp vragen wij de politiek om binnen de komende anderhalve maand tegemoet te komen aan onze eerste eis. Wij vragen om het afkondigen van een nationale klimaat-noodtoestand en om het informeren van de burgers over de ernst van de huidige ecologische crisis.

Wanneer de huidige passiviteit zal voortduren beloven wij een uitbreiding van onze geweldloze acties en escalatie. Wij nemen onze beloftes wel serieus.

Ik zou graag willen weten hoe het voelt om die politicus te zijn die over twintig jaar terug kan kijken en zich realiseert dat onder haar of zijn bewind een omslag is gemaakt die ons als mensen door het oog van de naald heeft doen kruipen. Dat we op dit moment in de toekomst de aarde aan het herstellen zijn en een samenleving ontwikkelen die beter werkt, mooier is en de ecologische realiteit en menselijke maat respecteert.  

Toch ben ik bang. De deltawerken kwamen er ook pas na de watersnoodramp.  Maar de gevolgen van de gok die nu genomen wordt zijn bijna niet voor te stellen.
–

Dank jullie wel. En dan aan alle Rebellen van Extinction Rebellion Nederland voor het nemen van verantwoordelijkheid! Dank dat jullie er zijn!

Rebellie voor Leven! Rebel for Life!

Open brief aan onze politici