Behandel werknemers eerlijk!

Grote fastfashionbedrijven beweren het beste voor te hebben met hun werknemers, maar keer op keer wijst onderzoek uit dat, ondanks verdragen, ondanks overeenkomsten en keurmerken met strenge eisen, onderaan de productieketen, waar niemand meekijkt, arbeiders onder onmenselijke omstandigheden arbeid verrichten voor een hongerloontje. Dat hier geen transparantie over bestaat, is problematisch, en deel van onze eerste eis: wees eerlijk.

En betaal ook eerlijk. Zorg dat elke arbeider, die direct of indirect, voor hun inkomen van een modebedrijf afhankelijk is, een eerlijk salaris krijgt, voor eerlijk werk. Bedrijven dragen een verantwoordelijkheid voor de gezondheid en veiligheid van alle arbeiders in de productieketen.

In Frankrijk is een wetsvoorstel aangenomen door de Nationale Vergadering, die onredelijk goedkope kleding, die slecht is voor het klimaat, beboet. Die wet zou lokale productie moeten bevoordelen, en het goedkoop verkopen van fast fashion onmogelijk moeten maken. Dit willen we in Nederland ook zien, maar we leggen de verantwoordelijkheid daarvoor direct bij de bedrijven.

Ook in Nederland gaat het niet goed: werk in de retailsector is, volgens het CBS, een van de slechtst betaalde banen die een Nederlander kan hebben. Van 2017 tot 2025 kunnen werkgevers gebruik maken van het Lage Inkomensvoordeel(LIV) en het jeugd-LIV, niet voor niks de “Primarkpremie” genoemd: deze regeling motiveert werkgevers om werknemers niet meer dan 10% boven het minimumloon te betalen, ook als ze al jaren voor hun bedrijf werken. Het is dan ook niet verrassend dat er een grote uitstroom van personeel is, waardoor er weinig mensen binding met het bedrijf opbouwen. Desondanks zijn nieuwe krachten goedkoper voor de werkgever, en zorgt de in- en uitstroom er ook voor dat werknemers elkaar niet leren kennen, en er niet de collegiale sfeer ontstaat waarin een vakbond gestart kan worden.

De Nederlandse retailsector staat ook bekend om het gebrek aan arbeidsvoorwaarden. Vanzelfsprekende zaken als een reiskostenvergoeding, bijvoorbeeld, zijn ongehoord voor verkopers in kledingzaken.
Samen met andere sectoren, lobbyt de retail voor lage minimumlonen en minimumjeugdlonen, ten bate van de CEO’s en aandeelhouders van megabedrijven, ten koste van het geprivilegeerde deel van de werknemers dat niet buiten mensenrechtenverdragen om uitgebuit kan worden.

Een eerlijke behandeling van werknemers, zien wij bewerkstelligd als aan de volgende punten voldaan is:

• transparantie over arbeidsomstandigheden in binnen- en buitenland,
• het stopzetten van samenwerkingen met grondstoffen- en productiebedrijven waarvan niet met 100% zekerheid vastgesteld kan worden dat daar geen uitbuiting plaatsvindt,
• een eerlijk loon en minimaal arbeidsvoorwaarden die in Nederland als gangbaar beschouwd zouden worden, voor arbeiders in de hele productieketen in binnen- en buitenland,
• een eind aan de lobby voor het laaghouden van het minimumloon en het minimumjeugdloon,
• onderzoek naar alle kunstmatig laaggehouden lonen, en naar alle ontslagen die in de periode 2017 t/m 2025 met het oog op het LIV en het jeugd-LIV hebben plaatsgevonden,
• compensatie voor alle werknemers en ex-werknemers die financieel benadeeld zijn door de implementatie van het LIV en het jeugd-LIV.